พระพุทธองค์ทรงชี้ทางแก่ผู้มาหา มาฝึกกับพวกเราสิ
วันนี้ฉันยิ่งต้องทำ ให้ดีที่สุดด้วยหัวใจ
|
การปฏิบัติธรรมให้มีศรัทธา ถ้าทำอะไรผิดนิดหน่อย ก็วาง วางงานวางการ พอทำอะไรผิดนิดหน่อย ทำทีไรก็ง่วงที่นั่น ก็หลับที่นั่น มันก็ไปชนอยู่กับ สภาพอย่างนั้น ให้สู้สักหน่อย เปลี่ยนสักหน่อย ลองเปลี่ยนความง่วงเป็น "ความรู้สึกตัว"... ได้ไหม? |
แหย่ลงไปสักหน่อย ทนสักหน่อย มีศรัทธาสักหน่อย มีความเพียรสักหน่อย มีความยืดตรง
สักหน่อย อย่าวอกแวก อย่าหวั่นไหวง่าย ฝึกตัวเองจริงๆ เรื่องนี้ ได้ความอดทน
ได้ความเพียร ได้ศรัทธา ตรงไหนที่มันจะเกิดความเสื่อม การท้อแท้ มันก็เกิดศรัทธาตรงนั้น
ตรงไหนที่มันจะอ่อนแอ มันก็มีความเข้มแข็งตรงนั้น เช่น "ความง่วง" นะ พอมันง่วงปั๊บ
บางคนก็หลับตา หาวอ้าปากก็อ่อนข้อไปกับมันก็หลับไปเลย อ่อนเลย มือก็ยกไม่ขึ้น ตาก็ลืม
ไม่ขึ้น ลองสู้สักหน่อยดูสิ อย่าไปอ้าปากหาวให้มัน ปิดปากเอาไว้ ยกมือสร้างจังหวะ ตบขา
แรงๆสักหน่อย มองออกไปข้างนอก มองดูยอดไม้ มองดูท้องฟ้า อย่ามานั่งหลับตา คอตก
สยบแล้วสยบอีก ยืดตัวขึ้นมา เออ...เวลานี้เป็นเวลากลางวัน เวลากลางวันเป็นเวลาทำงาน
ไม่ใช่เป็นเวลานอน เพื่อนเราก็อยู่โน่น อาจารย์ก็อยู่หลังโน่น หลวงพ่อก็อยู่โน่น แม่ชีก็อยู่
โน่น เพื่อนเราก็อยู่โน่น ยังเดินจงกรมอยู่ ยังนั่งสร้างจังหวะอยู่ หรือไม่มีใคร ให้คิดถึง
พระพุทธเจ้า พอเกิดอะไรนิดๆหน่อยๆเขานอน เราก็นอนซะหน่อย ผู้ใดตื่นอยู่ขณะผู้อื่นหลับ
...ผู้ใดตื่นขณะผู้อื่นหลับย่อมละคนโง่ไปไกล เหมือนม้าดีฝีเท้าดีละม้าที่ไม่มีกำลังฉันนั้น
เขาประมาท เราไม่ประมาท ตื่นอยู่ในเมื่อผู้อื่นหลับ ลองดูสิ ต้องเอาอย่างพระพุทธเจ้า
เอาอย่างครูอาจารย์ เอาอย่างคนดี คนที่เขาทำอะไรได้ อย่าไปเอาอย่างแบบออดๆ แอดๆ
มันจะเข้มแข็ง ความง่วงทำให้เรามีความเข้มแข็ง นั่งสัปหงกสักครั้งเดียวก็เข็ดหลาบแล้ว
อุ้ย...ปัดหลัง ปัดหน้าแล้ว ไม่เอาอีกแล้ว ไม่เอาอีกแล้วรสชาติแบบนี้ เราเคยสยบกับรสชาติ
แบบนั้น พอง่วงก็คออ่อนนั่งหาว สัปหงกอยู่ เราเคยติดรสติดชาติแบบนั้น บัดนี้เรามาติด
รสชาติของความรู้สึกตัว ตื่นขึ้นมา ตื่นขึ้นมาแล้วก็...โถ มันต่างกัน ล่วงพ้นภาวะเดิมจริงๆ นะ
คำว่า นั่งสัปหงกไม่มีอีกแล้ว ถ้าเราแก้ ถ้าเราเปลี่ยน ถ้าเราไม่เปลี่ยนก็สัปหงกจนตาย
หลวงพ่อคำเขียน สุวณฺโณ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น