พระพุทธองค์ทรงชี้ทางแก่ผู้มาหา...มาฝึกกับพวกเราสิ...
คนเรานั้นย่อมมีวิถีทางของตนเอง ทั้งจุดเริ่มต้นและ จุดหมายปลายทาง ของแต่ละคนก็แตกต่างกันออกไป เราทั้งหลายเพียงแต่เดินทางมาพบกันชั่วคราว แล้วก็ ต้องแยกไปตามวิถีทางของแต่ละคน ขอให้มั่นใจว่า คนที่เรารักนั้น เขาจะจากไปสู่จุดหมายที่ดี ส่วนเราเอง ก็ยังต้องดำเนินตาม วิถีทางของเราต่อไป แม้วันนี้เราจะ ทุกข์โศก แต่ขอให้เชื่อว่า พรุ่งนี้เราจะยิ้มได้อีกครั้งหนึ่ง และสามารถยอมรับการจากไปของคนที่เรารักได้ ความทรงจำดี ๆ ที่เคยมีต่อกัน จะเป็นกำลังใจให้เรา เดินหน้าต่อไป |
|
ขณะเดียวกันความสูญเสีย ก็จะทำให้เราเข้มแข็งขึ้นและฉลาดขึ้นด้วย คือ เห็นความจริงของ
ชีวิตว่าไม่เที่ยงไม่แน่นอน แต่ก็สามารถอยู่กับความไม่แน่นอนนั้น ได้ด้วยใจที่เป็นสุข ขอให้
ใช้ชีวิตในแต่ละวันแต่ละชั่วโมงให้ดีที่สุด ใจที่อยู่กับปัจจุบัน ไม่อาลัยอาวรณ์กับอดีต จะช่วย
ให้มีความสุขในทุกขณะ แม้บางครั้งจะหวนหาอาลัยอดีต ก็ให้มีสติรู้ทันแล้วพาใจกลับมาอยู่
กับปัจจุบัน แม้จะมีความเศร้าโศกเกิดขึ้น ก็รับรู้เฉยๆ อย่าปล่อยใจอ้อยอิ่งจมหายไป
ในความเศร้า ขณะเดียวกันก็ไม่กดข่มปฏิเสธมัน เพียงแต่พาใจกลับมาอยู่กับงานที่กำลัง
ทำอยู่ ก็พอแล้วเพราะเรายังต้องเดินหน้าต่อไป ผู้ที่จากไป หากมีญาณวิถีใด ๆ ย่อมดีใจที่รู้ว่า
เราเป็นสุข มากกว่าที่จะเห็นเราจมอยู่ในความทุกข์
พระไพศาล วิสาโล
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น