dhamma together:อยู่กับธรรมะ

พระพุทธองค์ทรงชี้ทางแก่ผู้มาหา...มาฝึกกับพวกเราสิ...




ครูบาอาจารย์ แต่ละองค์ๆ เห็นท่านนะ ไม่เหมือนฆราวาส

ฆราวาสอายุเยอะขึ้น แค่เกษียณอายุก็แย่แล้วหล่ะ

เกษียณอายุใจก็เศร้าหมองแล้ว เคยมีอำนาจ ก็ไม่มี รายได้

ก็ลดลง อะไรอย่างนี้ ลำบาก กลุ้มใจ กลุ้มใจแล้วก็เลยคิดมาก

ทำไมลูกไม่มาเยี่ยม หลานไม่มาเยี่ยม โกรธมันอีก พอมันมา

ก็ด่ามัน มันก็ยิ่งกลัวหนักใหญ่ มันไม่มาเลย คราวนี้ ไม่มาก็

เที่ยวด่ามัน ลับหลังอีก ใจเต็มไปด้วยโทสะ ไม่มีความสุข

พวกเราเตรียมตัวไว้นะ พวกเราวันข้างหน้า ตอนที่เราแก่ มันไม่มีแล้ว ระบบครอบครัวแบบโบราณ มันอยู่

ตัวคนเดียวแทบทั้งนั้น อยู่กันสองคนบ้าง อยู่คนเดียวบ้าง วันข้างหน้า เราจะเหงา เราจะว้าเหว่ 

"ถ้าเราภาวนาไม่เป็น" เหมือนพวกฝรั่งแก่ๆ ถึงมีเงินก็เหงา คุยกับหมา คุยกับแมวไปวันๆ คุยกับคนไม่ได้

ไม่มีใครคุยด้วย ฝรั่งมันต่างคนต่างอยู่ วันข้างหน้า พวกเราก็จะเหงามากนะ

"ต้องฝึก" ฝึกการอยู่คนเดียวให้ได้ ที่จริงเราไม่ได้อยู่คนเดียว

เราอยู่กับธรรมะได้ "หายใจออกรู้สึกตัว" "หายใจเข้ารู้สึกตัว"

เราอยู่กับลมหายใจ เราก็มีความสุขของเราแล้วหล่ะ จะเจ็บจะป่วย จะแก่ จะทุพพลภาพ หรือ จะยากจนเราก็มี

ความสุขอยู่ หายใจอยู่ ก็มีความสุขอยู่แล้วลมหายใจนี่ไม่ได้ซื้อใครมา พยายามหายใจนะ อย่าพยายามหยุด

เร็วนักหายใจไป หายใจไป ก็มีความสุขไปเราก็อยู่ของเราได้นะ บางคนหวังว่ามีลูก ลูกจะเลี้ยง

หลวงพ่อสังเกตมาเยอะนะ คนที่ต้องพึ่งคนอื่นจริงๆ ถ้าไม่ป่วย ถ้าอยู่ไปตาธรรมชาตินี่ อายุ 90 ปี ก็ยังช่วย

ตัวเองได้เลย วันเวลาที่ต้องพึ่งคนอื่นจริงๆ ไม่มากนักหรอก บางคนเลี้ยงลูกไว้ หวังว่าจะพึ่งนะ ลูกมันตายก่อน

เอาหลานมาให้เราเลี้ยงต่อ อย่างนี้ก็มีนะ งั้นความคิดว่าจะไปพึ่งคนอื่น พึ่งสิ่งอื่นอะไรอย่างนี้ … พึ่งยาก .....

"เราพึ่งธรรมะของเรา" อย่างน้อยร่างกายเราลำบากเราอดอยากยากจน

ใจเราผ่องใสใจเรามีความสุข  เราอยู่ของเราได้ช่วยตัวเองได้

ไม่น้อยเนื้อต่ำใจไม่เสียใจ ไม่ซึมเศร้านะ เรามีความสุข มันอิ่มอกอิ่มใจว่าชีวิตนี้ ไม่ได้สูญเปล่า

เตรียมไว้เลยนะ เตรียมตัวไว้ คนรุ่นเราได้เจอแน่ๆ เลย การที่จะต้องอยู่แบบคนเดียวนี่ ฝีกไว้นะ

ค่อยๆ ฝึกสมาธิ ฝึกสติเอาไว้ให้ดีแยกธาตุ แยกขันธ์ให้ชำนาญไม่ว่าอะไรเกิดขึ้นในชีวิตจะมีความสุขอยู่ได้

มีความสุขอยู่กับปัจจุบันไม่ใช่คร่ำครวญถึงความสุขในอดีตไม่ได้เพ้อฝันถึงความสุขในอนาคต

มีความสุขในขณะนี้แหละไม่ต้องรอว่าตายแล้ว ไปนิพพานแล้วมีความสุขเนี่ยฝึกไปนะ ค่อยๆ ฝึก

หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชโช

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

Select your language