พระพุทธองค์ทรงชี้ทางแก่ผู้มาหา...มาฝึกกับพวกเราสิ...
"ลำเอียงเพราะชอบ และ เพราะไม่ชอบ" หนุ่มก็เหมือนกันแหละ ถ้าไปรักหญิงสาวแล้ว
ถ้าใครไม่ชอบไม่เห็นด้วย มาคัดค้านนี่ เขาก็ไม่ยอมท่าเดียว เขาจะต้องรักของเขาไป
จนกระทั่งจะได้สมใจ หรือว่าจนกระทั่งความเสียหายมันเกิดขึ้นแล้วจึงจะรู้ว่า อ้อ.. มันหลงผิด
ไปแล้ว แต่ว่ามันหลงผิดไปแล้วมันขาดทุนไปตั้งเท่าไรก็ไม่รู้ อันนี้เป็นตัวอย่างให้เห็นง่ายๆว่า
จะวินิจฉัยเรื่องอะไรนั้น อย่าวินิจฉัยโดยถือเอา "ตัว" เป็นใหญ่ เพราะว่ามักจะเข้าตัว มีอคติ
เกิดขึ้นในใจ นี่เรียกว่าฉันทาคติ บางทีเกิดโทสาคติขึ้น เราไม่ชอบคนนั้น
เมื่อไม่ชอบคนนั้นก็ลงมติว่า ไม่ได้ความ ใช้ไม่ได้ ไม่ดีไม่งามด้วยประการทั้งปวง การที่ลงมติไปในรูป เช่นนั้น ก็มีฐานมาจากว่าตัวไม่ชอบ ตัวไม่ชอบนั่นก็คือ ตัวความเห็นแก่ตัวอย่างหนึ่งเหมือนกัน ไอ้ความชอบ นั่นก็คือความเห็นแก่ตัวเหมือนกันแหละ ตัวพอใจ ตัวพึงใจก็ว่าดี ฉันไม่ชอบ ฉันไม่พอใจ เขาทำอะไรๆ ไม่ถูกอารมณ์ของฉัน เราก็เกิดโทสาคติ คือ ความลำเอียงเกิดขึ้นทันทีว่า คนนั้นใช้ไม่ได้ การกระ ทำอย่างนั้นไม่ถูกต้อง แม้จะถูกก็ไม่ยอมว่าถูก แต่ถ้า ผิดก็เอาเลยล่ะ เรียกว่าได้ทีขี่แพะไล่เลยทีเดียว อันนี้ มีอยู่เหมือนกัน เรียกว่าลำเอียงเพราะชังกัน |
ปัญญานันทภิกขุ |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น