พระพุทธองค์ทรงชี้ทางแก่ผู้มาหา...มาฝึกกับพวกเราสิ...
|
คนสมัยก่อนมุ่งหวังปรมัตถะ ถือเอานิพพานเป็นเป้าหมาย ชีวิต เวลาใส่บาตรพระ จิตก็น้อมไปถึงนิพพาน อธิษฐานว่า นิพพานปัจจโย โหตุ คือขอให้เป็นปัจจัยไปสู่นิพพาน ชาวบ้านเขาไม่อธิษฐานมาก เดี๋ยวนี้สังเกตว่าเวลาชาวบ้าน ใส่บาตร จะอธิษฐานนานมากบางทีอธิษฐานนานเป็นนาที เพราะขอเยอะมาก เช่น ขอให้ถูกหวย ขอให้รวย ขอให้ หายป่วย ขอให้มีชื่อเสียง ขอให้ลูกสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ ขอให้สามีเลิกเหล้า ฯลฯ |
สิ่งที่ต้องการจากการใส่บาตรพระนี่เยอะมาก แต่ชาวบ้านสมัยก่อน เขาไม่ต้องการอะไรมาก
ขออย่างเดียวอย่างนั้นคือนิพพาน ส่วนทรัพย์สินเงินทอง เขาถือว่าไม่สำคัญ มีเท่านี้ก็พอแล้ว
ไม่อยากได้อีก มีเพิ่มก็ได้ไม่เพิ่มก็ได้เพราะว่ามันไม่เที่ยง รวยแค่ไหนพอตายไป มันก็ตก
ไปเป็นของคนอื่น มีชื่อเสียงแค่ไหน วันดี คืนดี มันก็แปรสภาพไป เพราะสิ่งเหล่านี้มันไม่เที่ยง
ชื่อเสียงไม่ใช่ของเรา แต่เป็นสิ่งที่คนอื่นเขาให้มา
พระไพศาล วิสาโล
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น