พระพุทธองค์ทรงชี้ทางแก่ผู้มาหา...มาฝึกกับพวกเราสิ...
| | ในเวลาที่จิตซัดส่ายเช่นนั้น สัทธรรม คือ ธรรมะของคนดี หรือธรรมะที่ดีงามไม่มีโอกาสเข้าถึงจิต หรือจิตไม่อาจเข้าถึง ธรรมะ เพราะมีเครื่องกั้น คือ กิเลสและอารมณ์เรื่องผูกใจ ดังกล่าวกางกั้นไว้ ไม่ให้ธรรมะและจิตเข้าถึงกัน จิตเป็นธาตุรู้ กิริยาที่จิตเข้าถึงธรรมะจึงหมายความว่าจิตรู้ด้วยความรู้ ที่ปราศจากกิเลสและอารมณ์ แต่ตราบใดที่จิตซัดส่ายไปดังกล่าว ก็ยากที่จะรู้ธรรมะได้ |
สิ่งที่เข้าถึงจิตขณะที่จิตซัดส่าย ล้วนแต่เป็นกิเลสและอารมณ์ หรือความปรารถนาต้องการและสิ่งที่
ปรารถนาต้องการเท่านั้น สิ่งที่เป็นสัจจะดังจะเรียกว่า สัทธรรมหรือธรรมะของพระพุทธเจ้าผ่านไป
อย่างผิวเผินเสียเหลือเกิน เช่น อาจได้ฟังธรรมะของพระพุทธเจ้าในบางครั้งบางคราว แต่ก็ฟัง
ด้วยความง่วงเหงาหาวนอน ด้วยความไม่สนใจ ไม่รับพิจารณา บางทีอาจจำได้ว่าข้อธรรมะ
เหล่านั้นว่าอย่างไร แต่ก็เป็นเพียงสัญญาความจำหมายอย่างนกแก้วนกขุนทองจำคำพูดของ
มนุษย์ได้ ทั้งพูดได้บางคำ ธรรมะไม่ซึมเข้าไปสู่จิตใจ บางทีกลับเป็นผู้ชังธรรมะเกลียดธรรมะ
เห็นว่าไม่เป็นประโยชน์
แท้ที่จริงเพราะธรรมะมีกระแสทวนกันกับกระแสตัณหา ดังจะพึงเห็นได้ว่า ตัณหาดำเนินไปกระแสหนึ่ง
เช่น อยากได้นั่นอยากได้นี่ อย่าคิดถึงผิดถูก อย่าคิดถึงแก่เจ็บตาย อย่าพูดถึงเรื่องศีลธรรม
ส่วนธรรมะดำเนินไปอีกกระแสหนึ่งที่ตรงกันข้าม ฉะนั้นตัณหากับธรรมะจึงชอบกันถูกกันไม่ได้อยู่เอง
ถึงจะนับถือพระศาสนาหรือธรรมะก็นับถือสักแต่ว่าจะเลื่อมใส พระรัตนตรัยก็เลื่อมใสเลื่อนลอย
ไม่มั่นคง ปัญญาจึงบริบูรณ์ไม่ได้อยู่เองเพราะโมหะยังปิดบัง อยู่หนาแน่นมาก ยังมืดอยู่มาก
แสงสว่างแบบฟ้าแลบ ในคืนมืดสนิทนั้นไม่อาจให้มองเห็นอะไรได้มาก
สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช วัดบวรนิเวศวิหาร
#อ่านแล้วแบ่งๆกันอ่านหลายๆท่าน #อ่านหลายรอบ #ระดมสมองคิดหลายๆหน #ฝึกฝนปัญญา#ประยุกต์ปรับใช้ในชีวิตประจำวัน #จิตรู้เท่าทันสรรพสิ่ง #ชีวิตสุขสงบเย็น #เฉกเช่นพระนิพพาน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น