พระพุทธองค์ทรงชี้ทางแก่ผู้มาหา...มาฝึกกับพวกเราสิ...
|
คุณภาพการกระทำของเราขึ้นกับคุณภาพการดำรงอยู่ของเรา สมมติว่าเธอกระตือรือร้นที่จะมอบความสุข อยากจะทำ ให้ใครสักคนมีความสุข นั่นเป็นเรื่องดีที่จะทำ แต่ถ้าเธอ ไม่มีความสุข เธอก็ทำสิ่งนั้นไม่ได้ การที่จะทำให้ใครสักคน มีความสุข เธอต้องมีความสุขอยู่ในตนเอง จะเห็นได้ว่ามี ความเชื่อมโยงกันของการกระทำกับความเป็นอยู่ของผู้กระทำ หากว่าเธอไม่ประสบความสำเร็จในการเป็นตัวเธอ เธอก็ไม่ สามารถที่จะประสบความสำเร็จในสิ่งที่เธอทำ |
|
หากเธอไม่รู้สึกว่าเธออยู่บนหนทางที่ถูกต้อง ความสุขย่อมเป็นไปไม่ได้ นี่เป็นความจริงสำหรับทุกๆ คน
หากว่าเธอไม่รู้ว่าเธอกำลังจะไปที่ไหน เธอจะเป็นทุกข์ จึงเป็นสิ่งสำคัญมากที่เธอจะต้องมองเห็นทาง
ให้ชัดและเห็นหนทางที่ถูกต้องของตัวเธอ
ความสุขหมายถึงความรู้สึกว่าเธออยู่บนหนทางที่ถูกต้องแล้วในทุกขณะ เธอไม่จำเป็นต้องไปถึงปลายทาง
เสียก่อนแล้วค่อยพบความสุข หนทางที่ถูกต้องอาจหมายถึง หนทางที่เป็นรูปธรรมในการดำรงชีวิต
ในทุกช่วงเวลา ในพุทธศาสนาเราพูดถึงหนทางอันประเสริฐแปดประการ (อริยมรรค)
การรับรู้ที่ถูกต้อง
การคิดที่ถูกต้อง
วาจาที่ถูกต้อง
การกระทำที่ถูกต้อง
การดำรงชีวิตที่ถูกต้อง
ความเพียรที่ถูกต้อง
สติที่ถูกต้อง
สมาธิที่ถูกต้อง
มันเป็นไปได้ที่เราจะดำเนินชีวิตของเราในหนทางอันประเสริฐทั้งแปดประการนี้ในทุกขณะ
ของชีวิตประจำวัน ซึ่งไม่เพียงแต่จะทำให้เรามีความสุขเท่านั้น แต่ยังทำให้ผู้คนรอบข้างมีความสุขด้วย
หากเราฝึกปฏิบัติบนหนทางนี้เราจะกลายเป็นผู้ที่รื่นรมย์ในชีวิต สดชื่น และเต็มเปี่ยมด้วยความกรุณา
มองดูต้นไม้ในสนามสิ ดูเหมือนว่าต้นไม้นั้นไม่ได้ทำอะไรเลย ยืนต้นอยู่ตรงนั้น แข็งแรง สดชื่น สวยงาม
และทุกๆ คนต่างได้ประโยชน์จากต้นไม้นี้ นั่นคือปาฏิหาริย์ของการดำรงอยู่ หากต้นไม้เป็นน้อยกว่าต้นไม้
พวกเราทั้งหมดนี้คงจะประสบปัญหาแน่นอน แต่หากต้นไม้เป็นต้นไม้จริงๆ นั่นคือความหวัง
และความเบิกบาน นี่คือเหตุผลว่าทำไมเราจึงสมควรที่จะเป็นตัวของเราเอง
นั่นก็เป็นการลงกระทำแล้ว การกระทำมีฐานมาจากการไม่กระทำ การกระทำคือการดำรงตน
พระอาจารย์ติช นัท ฮันห์
Thich Nhat Hanh
Credit: Plum Magazine
#อ่านแล้วแบ่งๆกันอ่านหลายๆท่าน #อ่านหลายรอบ #ระดมสมองคิดหลายๆหน #ฝึกฝนปัญญา #ประยุกต์ปรับใช้ในชีวิตประจำวัน #จิตรู้เท่าทันสรรพสิ่ง #ชีวิตสุขสงบเย็น #เฉกเช่นพระนิพพาน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น