พระพุทธองค์ทรงชี้ทางแก่ผู้มาหา...มาฝึกกับพวกเราสิ...
ทุกๆ ขณะ เราหลงยึดมั่นถือมั่นในส่วนใดส่วนหนึ่งของกายหรือใจ ว่าเป็นตัวเราหรือของเรา เราเอ่ยปากว่า 'ร่างกายของฉัน' 'ความรู้สึกของฉัน' 'ความคิดของฉัน' 'ความหวังของฉัน' 'ความกลัวของฉัน' และอื่นๆ อีกมากมาย แต่ถ้าสิ่งเหล่านี้เป็นของ เราอย่างแท้จริงแล้ว ทำไมเรามีอำนาจควบคุมมันน้อยนิดเหลือเกิน ยกตัวอย่างเช่น ทำไมเราเลือกไม่ได้ว่าจะวิตกกังวลให้น้อยลง และมีความสุขให้มากขึ้น ทำไมเราห้ามร่างกายนี้ไม่ให้แก่ไม่ได้ ในแง่ไหนบ้างที่ร่างกายและจิตใจนี้เป็นของเราจริงๆ พระพุทธองค์ ทรงสอนว่าความหลงผิดว่ามี 'ตัวตน' ที่เที่ยงแท้ถาวรและเป็นอิสระ จากเหตุปัจจัยอื่นเป็นผู้ครอบครองประสบการณ์ชีวิตนั้นเป็นต้นเหตุ แห่งทุกข์ |
กิเลสในใจทั้งหลายผุดขึ้นมาจากความหลงผิดประการเดียวนี้เอง นักภาวนาต้องฝึกตนให้เกิดความ
เข้มแข็งภายใน ความนิ่งสงบและความสุขเพื่อให้เห็นกายและจิตอย่างชัดเจน แล้วเราจะค้นพบด้วยตัวเอง
ว่า ชีวิตเป็นเพียงกระแสของปรากฏการณ์โดยไม่มีใครเป็นเจ้าของ นี้คือหนทางสู่ความหลุดพ้นตามหลัก
คำสอนของพระพุทธองค์
ธรรมะคำสอน โดย พระอาจารย์ชยสาโร
แปลถอดความ โดย ปิยสีโลภิกขุ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น