พระพุทธองค์ทรงชี้ทางแก่ผู้มาหา...มาฝึกกับพวกเราสิ...
ขณะใดที่ตั้งความระลึกรู้อยู่เฉพาะหน้า เพ่งพินิจพิจารณาสังเกตดูอารมย์ภายในที่ผ่านใจ ไม่เห็นมีอะไรเป็นแก่นสารมั่นคง ผ่านมาแล้วก็ล่วงเลยหาย ลับดับไปทุกขณะ ทำให้รู้สึกเบื่อหน่ายปล่อยวาง เป็นกลางไม่เข้าไปพัวพันรักใคร่ ชอบชังติดข้องอยู่ใน อารมณ์ใดๆ ขณะนั้นกายใจเบาสบายชุ่มชื่น เยือกเย็นสงบสงัดอยู่ภายใน เป็น สุขวิหารธรรม ที่ได้อาศัยอยู่ทุกวันนี้ฯ..
ท่านเจ้าคุณนรรัตนราชมานิต (ธมฺมวิตกฺโก ภิกฺขุ) |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น