พระพุทธองค์ทรงชี้ทางแก่ผู้มาหา...มาฝึกกับพวกเราสิ...
อุเบกขา เป็นคุณธรรมที่สำคัญมาก และเป็นคุณธรรมที่เห็นได้ชัดว่า เกิดจากการฝึกสมาธิภาวนามากกว่าจากทางอื่น เพราะในขณะที่เรา นั่งสมาธิภาวนากำหนดลมหายใจเข้า ลมหายใจออกนั้นย่อมจะมี อารมณ์อื่นๆ แทรกแซง หรือมีสิ่งที่ดึงจิตใจออกไปสู่อดีตบ้าง อนาคตบ้าง คนนั้นคนนี้บ้าง เมื่อเรารู้ตัวว่าเผลอ เราก็ตั้งต้นใหม่ นี่คือเบื้องต้นของการภาวนา พอรู้สึกตัวว่ากำลังคิดในเรื่องที่เรา ไม่ต้องการคิด ก็กลับมาตั้งต้นกำหนดลมหายใจใหม่ นี่เป็นการฝึก สร้างเนกขัมมบารมี คือฝึกในการออกบวช หมายถึงการตั้งใจออก จากสิ่งที่ไม่มีประโยชน์ไม่มีแก่นสารที่ขัดกับอุดมการณ์ มาสู่สิ่งที่ เรากำหนดแล้วว่าเหมาะสมถูกต้องมีประโยชน์ |
พอเราฝึกไปฝึกมา เมื่อความรู้สึกชวนให้คิดเรื่องนั้นเรื่อง นี้เกิดขึ้น สติของเราได้รับการบำรุงแล้ว คมชัด
แล้ว เราจะรู้สึกตัวทันที และเราจะไม่ยินดีในสิ่งที่ชวนให้ยินดี เราจะไม่ยินร้ายในสิ่งที่ชวนให้ยินร้าย
แล้วเราจะเกิดความเข้าใจ โอ…ความไม่ยินดีไม่ยินร้ายเป็นอย่างนี้เอง เราเคยฟังพระเทศน์ แต่เรายังคิด
สงสัยว่า มันจะเป็นอย่างไร การไม่ยินดียินร้าย มันจะเป็นเหมือนก้อนหิน หรือจะเป็นอย่างไร
ชยสาโรภิกขุ
#อ่านแล้วแบ่งกันอ่านหลายๆท่านนะจ๊ะ #อ่านหลายรอบ #ระดมสมองคิดหลายๆหน #ฝึกฝนปัญญา #พัฒนาประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน #จิตรู้เท่าทันสรรพสิ่ง #ชีวิตสุขสงบเย็น #เฉกเช่นพระนิพพาน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น