Dhamma together:มีส่วนร่วมในการรักษาสืบต่ออายุของพุทธศาสนา

พระพุทธองค์ทรงชี้ทางแก่ผู้มาหา...มาฝึกกับพวกเราสิ...

แม้พุทธศาสนาจะเป็นศาสนาประจำชาติของเรามาตั้งแต่สมัยสุโขทัย แต่พวกเราจงอย่าได้

ประมาทนะว่า จะเป็นเช่นนี้ตลอดไป มันไม่แน่หรอก สิ่งที่เลวร้ายในโลกก็เคยเกิดขึ้นแล้วกับ

พระพุทธศาสนา พระพุทธเจ้าประสูติ ตรัสรู้ เผยแผ่ธรรมะในอินเดีย สมัยก่อนมีพระอรหันต์

พระอริยเจ้าผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบมากมายหลายพัน เกือบๆ หมื่นทีเดียว แต่เดี๋ยวนี้แทบไม่มี

เหลือ ถ้าพุทธศาสนาหายไปจากอินเดียได้ แล้วทำไมพุทธศาสนาจะหายไปจากเมืองไทย

ไม่ได้ ท่านได้อ่านบทความเรื่องทิเบตซึ่งเป็นเมืองพุทธยิ่งกว่าเมืองไทยเสียอีก แต่ปัญหา

ทางการเมืองและกิเลสความโลภของมนุษย์ทำให้พุทธศาสนาถูกทำลาย ห้าสิบปีที่ผ่านมา

ในยุคที่จีนปฏิรูปวัฒนธรรม และแผ่อำนาจไปยังทิเบต ภิกษุภิกษุณีผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบถูกฆ่า

และถูกทรมานมากมายหลากหลายรูปแบบ วัดต่างๆ ถูกทำลาย แม้แต่คัมภีร์พุทธศาสนาใน

ลาซาซึ่งมีอายุเก่าแก่เป็นร้อยๆ ปีก็ถูกพวกทหารจีนเอาไปใช้เป็นกระดาษชำระ ฉะนั้น พวกเรา

ไม่ต้องสงสัยเลยว่านรกมีจริงหรือไม่ นรกน่ะมีจริงอยู่แล้วแม้ในโลกนี้ พวกพระได้อ่านเรื่อง

ทิเบตแล้ว ทำให้เกิดความไม่ประมาทในการบวชเป็นพระว่า


“เรามาบวชเป็นพระอยู่ในเมืองไทย ได้รับความเคารพ

นับถือจากญาติโยม ไปที่ไหนผู้คนก็มีน้ำใจต่อเรา

มีความปลอดภัยในการประพฤติปฏิบัติ แต่ว่าเราจะรู้ได้

อย่างไรว่าเมืองไทยจะไม่เป็นเหมือนประเทศทิเบตใน

อนาคตข้างหน้า เรารับประกันเรื่องนี้ไม่ได้” แต่ก่อน

อินโดนีเซีย อิหร่าน อัฟกานิสถาน อูซเบกิสถาน

ปากีสถาน ก็เป็นพุทธหมด แต่ตอนนี้ก็ไม่เป็นซะแล้ว

วัดพุทธที่อิหร่านเกือบหมื่นวัดถูกทำลายจนหมดสิ้น


ดูซิว่าอะไรเกิดขึ้นที่เขมร และลาว สมัยคอมมิวนิสต์ครองอำนาจ พระถูกฆ่า แม้แต่

พระสังฆราชก็ถูกคว้านท้อง พระที่ไม่โดนฆ่าก็ถูกจับไปเลี้ยงหมู นี่ไม่ใช่เรื่องนิทาน แต่เป็น

เรื่องจริง พุทธศาสนาเสื่อมได้ ตัวธรรมะและความจริงน่ะไม่เสื่อมหรอก แต่สถาบันเสื่อมได้

และคนก็เสื่อมได้เช่นกัน เราไม่สามารถจะมั่นใจได้ว่า เมืองไทยจะเป็นเมืองพุทธตลอดกาล

นาน ดังนั้น ผู้ที่เห็นคุณค่าของพุทธศาสนาทุกคนต้องมีส่วนร่วมในการรักษาสืบต่ออายุของ

พุทธศาสนา ไม่ใช่เพื่อเราเท่านั้น แต่เพื่อลูกเพื่อหลาน และเพื่อผู้ที่ยังไม่เกิดด้วย การสืบต่อ

ที่แน่นอนที่สุดคือ การศึกษาและประพฤติปฏิบัติธรรม เพราะธรรมะต้องเป็นสิ่งที่เราแสดงได้

ทั้งทางกายวาจาใจ จะเอางานปฏิบัติธรรมเป็นแค่งานอดิเรกทำเหลาะๆ แหละๆ ไม่ได้ ต้องให้

งานปฏิบัติธรรมเป็นหัวใจของชีวิต ต้องมีความจริงใจต่อพระพุทธศาสนา เคารพในพระพุทธ

พระธรรม พระสงฆ์

ที่มา: 'เรื่องท่านเล่า' หนังสือรวมนิทานที่พระอาจารย์ชยสาโรเมตตาเล่าไว้

เรียบเรียงโดย ศรีวรา อิสสระ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

Select your language