พระพุทธองค์ทรงชี้ทางแก่ผู้มาหา...มาฝึกกับพวกเราสิ...
เราต้องเข้าใจในเรื่องกระบวนการของการปฏิบัติ เจตนาที่จะ งดเว้นจากสิ่งใดสิ่งหนึ่ง หรือที่จะทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง นั่นเป็น ระดับของศีล ซึ่งเราตั้งใจที่จะงดเว้นการฆ่าสัตว์ การลักขโมย การประพฤติผิดในกาม การโกหก หรือการกินเหล้าเมายา ทำได้ด้วยการตั้งใจว่าจะไม่ทำ แล้วก็ไม่ทำ ทำได้ แต่เราตั้ง สัตย์อธิษฐานว่า ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เราจะไม่โกรธใคร มันก็ทำไม่ได้ เพราะเป็นกิเลสคนละระดับ |
|
กิเลสแบบนี้ฝังลึก อยู่ในใจ ฉะนั้นต้องพัฒนาในระดับสูงขึ้นไป คือระดับสมาธิ
การพัฒนาชีวิตของเราจะสมบูรณ์ ต้องพัฒนาในด้าน กาย วาจา ด้วยศีล ต้องพัฒนาทางจิต
ด้วยสมาธิและปัญญา เรามีปัญหาอะไร เราต้องวิเคราะห์ว่าเป็นปัญหาระดับไหน คือทางจิตใจ
เราก็ยังต้องแยกระหว่างสมาธิและปัญญา การแยกระหว่างสมาธิกับปัญญา ซึ่งแยกง่ายๆว่า
สมาธินั้นมีบทบาทเกี่ยวกับความรู้สึก และปัญญาเกี่ยวกับความคิด บางที่พวกเรามีปัญหาใน
ด้านความรู้สึก แต่แทนที่จะแก้ด้วยคุณธรรมโดยการเจริญสมาธิ กลับพยายามแก้ด้วยปัญญา
แล้วแก้ไม่ตก เช่นเมื่อเรากลัวสิ่งใด จะยกเหตุผลอย่างไรก็ตามมาสอนตัวเองว่าสิ่งนั้นไม่น่า
กลัว ไม่ควรกลัวเลย ไม่มีเหตุผลจะต้องกลัว เหตุผลของเรานั้นจะไม่ได้ผล เพราะว่าไม่ใช่
ปัญหาระดับเหตุผล เป็นปัญหาในระดับความรู้สึก
พระอาจารย์ชยสาโร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น