พระพุทธองค์ทรงชี้ทางแก่ผู้มาหา...มาฝึกกับพวกเราสิ...
|
ท่านเปรียบเทียบมนุษย์เราเหมือนนกเขาอยู่ในกรงแต่ไม่รู้จัก กรง นักปฏิบัติคือนกที่เห็นกรงแล้วอยากออกไป ฉะนั้น เป็นเรื่องธรรมดาว่าพวกไม่เห็นกรงต้อง ไม่เข้าใจการกระทำ ของผู้ที่กำลังหาทางแหกคุก แต่คนเราที่ต้องการแสวงหาชีวิต พ้นจากกรง อยากอยู่ในที่ๆ กระพือปีกได้ มีชีวิตที่ดีงาม มีคุณภาพ เราต้องทำตามคำสอนของผู้มีปัญญา ผู้ที่เป็นอิสระ จากความกักขังทุกประเภท ท่านสอนให้เราฝึกจิต การนั่ง หลับตาจึงน่าสนใจมาก เพราะจิตใจที่ปล่อยวางความ กลัดกลุ้ม ซึมเศร้าฟุ้งซ่านวุ่นวาย วิตกกังวล ลังเลสงสัยได้ เท่านั้นที่สามารถบินหนีจากวัฏสงสารไปได้ |
ชยสาโรภิกขุ |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น