พระพุทธองค์ทรงชี้ทางแก่ผู้มาหา...มาฝึกกับพวกเราสิ...
การกระทำที่ถูกต้องแก่ความเป็นมนุษย์....
๑.รู้จักตัวเอง ถ้าจะมีธรรมกันให้ได้ ข้อแรกที่สุดให้เรารู้จักตัวเองเสียก่อนว่าเราเป็นอะไร
เรามีความรู้ ความเข้าใจถูกต้อง เรียกว่ามีปัญญา มีสัมมาทิฏฐิแล้วเราก็รู้แล้วว่าตัวเรา
เป็นมนุษย์ ก็ต้องทำอย่างมนุษย์ เป็นมนุษย์ให้เต็มตามความหมายของคำว่ามนุษย์
๒.เชื่อตัวเอง คำว่าเชื่อตัวเองนี้มีความหมายกำกวม ถ้ามีความโง่ มันก็เชื่ออย่างผิด ๆ
ถ้ามีปัญญาก็เชื่ออย่างถูก ๆ แต่คำพูดในที่นี้หมายถึงเชื่อในทางที่มันถูก เชื่อสมกับที่
เป็นมนุษย์ คำว่าศรัทธาในพระพุทธศาสนานั้น อธิบายได้หลายความหมาย เชื่อกรรม เชื่อผล
แห่งกรรม เชื่อความที่ต้องรับผลกรรม เชื่อการตรัสรู้ของพระพุทธเจ้าเหล่านี้ ก็ยังไม่พอที่จะ
ต้องมาอยู่ มารวมอยู่ที่เชื่อตัวเอง เชื่อตัวเอง ถ้าไม่มีความเชื่อตัวเอง แล้วจะเชื่ออื่นๆไปไม่ได้
เราต้องมีความเชื่อตัวเอง ศรัทธาในตัวเอง ว่าเราเป็นมนุษย์แน่ นี่ใครเชื่อหรือยัง ?
ใครเชื่อตัวเองเป็นมนุษย์ แน่หรือยัง ? หรือยังลังเลอยู่ ? เชื่อตัวเองว่าเราเป็นมนุษย์แน่นะ
ถ้าเชื่อว่าเราเป็นมนุษย์แน่ เราต้องเชื่อต่อไปว่า เราต้องทำได้อย่างมนุษย์นะ ถ้าเราทำไม่ได้
อย่างมนุษย์ ก็ไม่เป็นมนุษย์ดอก ถ้าเชื่อตัวเองก็หมายความว่า เชื่อว่า ฉันเป็นมนุษย์แน่
และฉันต้องทำได้อย่างที่มนุษย์ทำได้ อะไร ๆ ที่มนุษย์ทำได้ ฉันเชื่อว่าฉันต้องทำได้
ในตัวฉันเดี๋ยวนี้มีความพร้อมที่จะให้ได้ ในการที่จะเป็นมนุษย์ให้สมบูรณ์
ใครมีความเชื่ออย่างนี้บ้างแล้วหรือยัง ? ก็ไปทดสอบตัวเองว่าเป็นมนุษย์
ข้อที่สองเชื่อตัวเองว่าเป็นมนุษย์ และทำได้ตามที่มนุษย์จะต้องทำ อย่ามัวขี้ขลาด อย่ามัว
ขี้เกียจ อย่ามัวเหลวไหล โลเล ไม่มีความแน่วแน่อยู่อย่างนี้
๓.ต้องบังคับตัวเอง เมื่อเชื่อว่าเป็นมนุษย์ และทำได้อย่างมนุษย์ ก็ต้องบังคับให้ทำซิ
อย่าอยู่เฉย ๆ ซิ บังคับให้ลงมือทำ เมื่อไม่อยากจะทำ กิเลสมันไม่อยากให้ทำ
ความเหลวไหลมันไม่อยากให้ทำ เราต้องบังคับตัวเองให้ทำจนได้ เราต้องบังคับตนให้ทำ
ทำในสิ่งที่ถูก และบังคับตัวเองให้ทำจนได้
๔. พอใจตัวเอง หลังจากที่บังคับตัวเองได้แล้ว เราควรจะพอใจตัวเอง เพราะบังคับตัวเอง
ได้แล้วก็ยิ่งพอใจตัวเองว่าไม่เสียชาติเกิดที่เกิดมาเป็นมนุษย์
๕ นับถือตัวเอง เรื่องจบแค่นี้ จบที่ยกมือไหว้ตัวเองได้ เพราะหลังจากพอใจตัวเองแล้ว
ไม่มีอะไรอีกแล้ว ถึงที่สุดแห่งความเป็นมนุษย์แล้ว ก็ยกมือไหว้ตัวเองได้ ก็เรียกว่าเคารพ
ตัวเอง. ใครรู้สึกว่าตัวเองมีความดีอยู่ในตัว พอจะยกมือไหว้ตัวเองได้
นี่มันฉากสุดท้ายอยู่ที่นี่ คือนับถือตัวเองได้ .....แต่หากถ้ามองดูตัวเองแล้วมันรังเกียจ
กินแหนงตัวเอง ไหว้ไม่ลงอย่างนี้ ยังไม่เป็นมนุษย์ดอก ยังไม่สมบูรณ์.....
....จากหนังสือการกระทำที่ถูกต้องแก่ความเป็นมนุษย์....
....พุทธทาสภิกขุ...
#อ่านแล้วแบ่งกันอ่านหลายๆท่านนะจ๊ะ #อ่านหลายรอบ #ระดมสมองคิดหลายๆหน #ฝึกฝนปัญญา
#พัฒนาประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน #จิตรู้เท่าทันสรรพสิ่ง #ฉลาดใช้ #เฉลียวคิด #ชีวิตจักสนุก
สุข สงบ เย็น #เฉกเช่นพระนิพพาน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น