พระพุทธองค์ทรงชี้ทางแก่ผู้มาหา...มาฝึกกับพวกเราสิ...
|
|
คนโง่เท่านั้นที่จะชอบโกรธ ถ้าคนที่มีปัญญาเขาไม่ชอบโกรธ ที่ชอบโกรธเพราะว่ามันอร่อย มันกำลังโกรธอยู่นั้นมันรู้สึก รสอร่อย อย่างนี้เรียกว่า อัสสาทะของความโกรธคนเขา โกรธบ่อย ๆ เขาก็รู้สึกอร่อย แล้วเขาก็ติดในรสอร่อยของ การได้โกรธ ได้ด่า ได้ตี ฉะนั้น คนจึงชอบด่าคน ชอบตีคน หรือในสมัยที่มีทาสก็ทำแก่คนที่เป็นทาสได้ตามต้องการ การตี การด่า กับพวกทาสน่ะอร่อยแก่จิตใจของนาย นี่เรียกว่า อัสสาทะของความโกรธ คือเสน่ห์ของความโกรธ |
ทีนี้โกรธเสร็จแล้วมันจึงแผดเผา เมื่อขณะที่โกรธอยู่นั้นเหมือนกับน้ำหวานอร่อย พอโกรธ
เสร็จแล้วกลายเป็นยาพิษ ฉะนั้นจึงมีอาการเหมือนกับอร่อยเบื้องต้นแล้วก็ขมขื่นทีหลัง ก็มีบาลีว่า
ปัจฺฉาโส วิคเต โกเธ - “ภายหลังเมื่อความโกรธหมดไปแล้ว”
อคฺคิทฑโตว ตปฺปติ - “เขาย่อมเดือดร้อนเหมือนถูกไฟไหม้”
เมื่อโกรธนั้นสบาย สนุก อร่อย พอความโกรธไปหมดแล้ว นึกขึ้นมาได้ ทีนี้จะเหมือนกับถูกไฟไหม้
ไฟเผาทีเดียว มีความร้อนใจ นี้ก็แสดงว่าความโกรธนั้นมันมีของอร่อย มีรสอร่อยให้ในตอนต้น
เป็นอัสสาทะนั่นเอง จำคำว่า เสน่ห์ หรือคำว่า อัสสาทะ ไว้ สำหรับศึกษาตลอดเวลา ระวังว่า
ทุกอย่างมันมีอัสสาทะ แม้แต่ความชั่วความเลว หรืออะไรก็ตาม มันมีอัสสาทะที่จะดึงคนไปหา
ดังคนไปทำ จึงเรียกว่าเหมือนกับเหยื่อ เหยื่อล่ออัสสาทะนี้ทำหน้าที่เหมือนกับเหยื่อล่อ แต่ตัวมัน
แปลว่า ความอร่อย ฉะนั้นจึงต้องระวัง เพราะว่าความโกรธมันก็มีเสน่ห์ แล้วเราไปหลงเสน่ห์มันเข้า
ก็กลายเป็นความชอบโกรธ พอไปโกรธเข้าบ่อย ๆ มันก็เป็นนิสัยที่โกรธง่ายและโกรธเร็ว
แล้วก็แก้ยาก
#๑๑๑ปีพุทธทาส
#ทบทวนธรรม
#อ่านแล้วแบ่งกันอ่านหลายๆท่าน #อ่านหลายรอบ ##คิดหลายๆหน #ฝึกฝนปัญญา
#พัฒนาประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน #จิตรู้เท่าทันสรรพสิ่ง #ฉลาดใช้ #เฉลียวคิด #ชีวิตจักสนุก
#สุขสงบเย็น #เฉกเช่นพระนิพพาน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น