พระพุทธองค์ทรงชี้ทางแก่ผู้มาหา...มาฝึกกับพวกเราสิ...
การใช้ชีวิตประจำวัน
สมมุติง่ายๆ ว่าเราทำแว่นหาย ปกติคนทำแว่นหายจะรู้สึกอย่างไร พอแว่นหายก็จะรำคาญ
"เอาอีกแล้ว" จิตใจก็จะคิดปรุงแต่ง บางครั้งก็ตำหนิตัวเอง ว่า "ทำไมเราถึงโง่อย่างนี้"
จะดูนาฬิกาก็ไม่เห็น "โอ้...ตายแล้ว ถึงเวลาแล้ว เสียเวลาจริงๆ"
จิตใจจะคิดปรุงแต่งต่างๆ นานา ถึงแม้ว่าต่อมาเราจะหา แว่นพบแล้ว
แต่ก็ยังไม่วายจะรู้สึกเสียใจว่าเราเสียเวลาไปเปล่าๆ
|
หากเราลองเปลี่ยนความคิดเสียใหม่ว่า ไม่ว่าจะทำอะไรก็ต้องเป็นการภาวนา สมมุติตอนนี้งานที่กำลังทำคือ หาแว่น ลองถามตัวเองว่า อะไรคือกิเลสอกุศลธรรมที่อาจจะเกิดขึ้นในระหว่างงานหาแว่น ก็จะได้คำตอบว่าเป็น ความหงุดหงิดรำคาญฟุ้งซ่าน ความรู้สึกอคติต่อตัวเอง เป็นต้น เพราะฉะนั้น ตอนนี้ก็จะพบว่าเรามีงานอยู่ 2 อย่าง พร้อมกัน หนึ่งคือต้องทำงานหาแว่น สองคือระวังไม่ให้กิเลสเกิดขึ้นในจิตใจ |
|
เห็นอย่างนี้แล้วมันก็กลายเป็นเรื่องสนุกได้อันที่จริง พอเราตั้งใจอย่างนี้ก็มักจะหาแว่นได้ง่ายขึ้น
เพราะความคิดปรุงแต่งต่างๆ มักทำให้เสียเวลาจนทำให้เราต้องหาอยู่หลายรอบ
ชยสาโรภิกขุ
#ทบทวนธรรม #ธรรมะประดับใจ #ธรรมะเข้าใจง่าย
#อ่านแล้วแบ่งกันอ่านหลายๆท่าน #อ่านหลายรอบ ##คิดหลายๆหน #ฝึกฝนปัญญา
#พัฒนาประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน #จิตรู้เท่าทันสรรพสิ่ง #ฉลาดใช้ #เฉลียวคิด #ชีวิตจักสนุก
#สุขสงบเย็น #เฉกเช่นพระนิพพาน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น