พระพุทธองค์ทรงชี้ทางแก่ผู้มาหา...มาฝึกกับพวกเราสิ...
เมื่อเราไม่ได้อยู่ในปัจจุบันอย่างเต็มเปี่ยม เราก็ไม่ได้มีชีวิตอยู่อย่างแท้จริง
เราไม่ได้อยู่ตรงนั้นอย่างแท้จริงไม่ว่าเพื่อคนที่เรารักหรือตัวเราเอง
หากเราไม่ได้อยู่ตรงนั้น แล้วเราอยู่ที่ไหน
เรากำลัง วิ่ง วิ่ง วิ่ง แม้ขณะที่นอนหลับ เราวิ่งเพราะเราเราพยายามจะหนีจากความกลัวของเรา...
| เราไม่อาจมีความสุขในชีวิต ถ้าเราใช้เวลาและพลังงานของเราไปกับความกังวลว่า มีอะไรเกิดขึ้นเมื่อวานนี้ และจะมีอะไรเกิดขึ้นในวันพรุ่งนี้ ถ้าเรากลัวอยู่ตลอดเวลา เราจะพลาดจากความเป็นจริงอันมหัศจรรย์ว่า เรามีชีวิตอยู่และมีความสุขได้ ณ ขณะนี้ ชีวิตในทุกวันนี้ เรามีแนวโน้มที่จะเชื่อว่า ความสุขมีอยู่ในอนาคตเท่านั้น เรามองหาเงื่อนไข "ที่ใช่" ที่เรายังไม่มี เพื่อที่จะทำให้เรามีความสุข เราละเลยสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้า ในขณะนี้ |
เรามองหาอะไรบางอย่างที่จะทำให้รู้สึกมั่นคงยิ่งขึ้น ปลอดภัยยิ่งขึ้น มั่นใจยิ่งขึ้น แต่เรายังรู้สึกหวาดกลัว
อยู่ตลอดเวลาว่าอนาคตจะนำสิ่งใดมามอบให้เรา เรากลัวตกงาน กลัวสูญเสียสิ่งที่ครอบครอง สูญเสียคน
แวดล้อมอันเป็นที่รัก ดังนั้น เราจึงเฝ้าหวังและรอคอยช่วงเวลาอันมหัศจรรย์นั้นซึ่งส่วนใหญ่อยู่ในอนาคต
ช่วงเวลาที่ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นไปอย่างที่เราต้องการ เราลืมไปว่า...
ชีวิตมีอยู่ได้เพียงปัจจุบันขณะเท่านั้น
พระพุทธองค์ตรัสว่า
ความสุขจะปรากฏเป็นจริงได้ในปัจจุบันขณะเท่านั้น
เพราะนั่นเป็นเพียงชั่วขณะเดียวที่เรามีอยู่
ติช นัท ฮันห์
#อ่านแล้วแบ่งๆกันอ่านหลายๆท่าน #อ่านหลายรอบ #ระดมสมองคิดหลายๆหน #ฝึกฝนปัญญา
#ประยุกต์ปรับใช้ในชีวิตประจำวัน #จิตรู้เท่าทันสรรพสิ่ง #ชีวิตสุขสงบเย็น #เฉกเช่นพระนิพพาน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น