พระพุทธองค์ทรงชี้ทางแก่ผู้มาหา...มาฝึกกับพวกเราสิ...
เราจะภาวนาโดยวิธีใดก็ตามเถิด อย่าให้ศีลของเรา ขาดตกบกพร่อง เพราะศีลเป็นฐานของการพัฒนาจิต ศีลไม่บริสุทธิ์ จิตไม่ยอมรวมเป็นสมาธิ เราจะหวาดระแวง กลัวเขาจะลงโทษเรา หรือกลัวเขาจะดูถูกเรา อย่างน้อย ย่อมมีความตะขิดตะขวงใจอยู่ลึก ๆ ในชีวิตประจำวันเรา อาจจะกดความรู้สึกอันนี้ไว้ แต่เมื่อมานั่งสมาธิ จิตผ่อนคลาย สัญญาเก่าจะโผล่ขึ้นมา แล้วสมาธิแตก เหงื่อแตกเสียหมด คำว่าผิดศีลนี้ ขออย่าเอาศีลห้า เป็นหลัก มันจะไม่ละเอียดพอ ให้ถือว่าการกระทำ หรือ การพูดอันใดที่เกิดจากจิตที่เศร้าหมอง ก็ผิดทั้งนั้น |
เช่น เขาพูดอะไรแล้วเราไม่พอใจ ทำหน้าบูดหรือสะบัดหน้าหนี นั่นแหละ ผิดศีล หรือโกรธ
แล้วปิดประตูปัง นั่นแหละผิดศีล ผิดแล้วยอมรับผิด สารภาพด้วยความถ่อมตน หรือขอขมา
ในกรณีที่ได้เบียดเบียนคนอื่น แล้วตั้งใจที่จะสำรวมต่อไป นี่เป็นวิธีชำระศีลที่ขาดแล้ว เพื่อจะ
ได้ไม่ค้างอยู่ในใจเป็นนิวรณ์ต่อไป
ชยสาโรภิกขุ
#อ่านแล้วแบ่งกันอ่านหลายๆท่านนะจ๊ะ #อ่านหลายรอบ #ระดมสมองคิดหลายๆหน #ฝึกฝนปัญญา #พัฒนาประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน #จิตรู้เท่าทันสรรพสิ่ง #ชีวิตสุขสงบเย็น #เฉกเช่นพระนิพพาน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น