พระพุทธองค์ทรงชี้ทางแก่ผู้มาหา...มาฝึกกับพวกเราสิ...
|
วันแม่ยังเป็นวันที่แม่ควรใคร่ครวญถึงลูกด้วยว่า เราได้ทำหน้าที่ต่อลูกอย่างเต็มที่หรือยัง ได้มอบสิ่งที่ดีที่สุดแก่ลูกแล้วหรือไม่ แม้เราไม่สงสัยใน ความรักที่ตนมีต่อลูกแต่แน่ใจหรือไม่ว่าสิ่งที่เราทำกับลูก หรือเรียกร้องจากลูกนั้นมุ่งประโยชน์สุขของลูกเป็นที่ตั้ง หรือเพื่อตอบสนองความต้องการของเราเองแม่ทุกคน อยากให้ลูกได้ดี มีสุข และประสบความสำเร็จในชีวิต แต่บ่อยครั้งครั้งก็มีเงื่อนไขว่า ต้องดี สุข และสำเร็จ ในแบบของแม่ ยอมรับไม่ได้ที่ลูกจะดี สุข และสำเร็จ ในแบบของลูก ในที่สุดจึงกลายเป็นการสร้างความทุกข์ ให้แก่สองฝ่าย ความหวังดีนั้นสามารถทำร้ายคนอื่นได้ |
|
ข้อนี้รวมถึงความหวังดีที่แม่มีต่อลูก ทั้งนี้เพราะเมื่อยึดติดถือมั่นในความหวังดีว่าลูกต้องเป็นอย่างนี้
เท่านั้น ก็ย่อมตามมาด้วยการบังคับและยัดเยียด โดยไม่ฟังลูก ลูกจึงกลายเป็นสิ่งรอบรับและ
ตอบสนองความฝันของแม่ และอาจเป็นอีกหลายอย่าง แต่อย่างเดียวที่ลูกไม่ได้เป็นคือ
เป็นตัวของตัวเอง หรือมีชีวิตที่เป็นของตนเอง เป็นได้แค่ไม้ดัด ไม่ใช่ต้นไม้ที่เติบโตอย่างอิสระ
และเต็มศักยภาพ หนักกว่านั้นคือ ลูกไม่รู้จักตนเอง ไม่รู้ว่าตนต้องการอะไร จึงง่ายที่จะมีชีวิต
อย่างหุ่นยนต์ กลไก ร้ายกว่านั้นคือเป็นดังจอกแหนที่ล่องลอยไปตามยถากรรมสุดแท้แต่
กระแสน้ำจะพาไป คนจำนวนไม่น้อยขาดความรักจากพ่อแม่ในวัยเด็ก อาจเป็นเพราะเป็นเด็กกำพร้า
เมื่อกลายเป็นแม่ จึงพร่องความรัก ไม่สามารถให้ความรักแก่ลูกได้เต็มที่หรืออย่างแม่คนอื่น ๆ
ลูกจึงพึงเห็นใจแม่หากท่านเรียกร้องจากลูกมากมายจนดูเหมือนไม่รู้จักพอ หรือระบายอารมณ์ใส่ลูก
อยู่เนือง ๆ เพราะนั่นคือการเรียกร้องความรักจากลูกเพื่อเติมเต็มหัวใจแม่นั้นเอง ขณะเดียวกันแม่เองก็พึง
ตระหนักว่า การเรียกร้องความรักจากใคร ย่อมไม่อาจได้ความรักมาเติมเต็มอย่างแท้จริง
ต่อเมื่อเป็นฝ่ายให้ความรักก่อน จึงจะได้รับความรักกลับมา ดังนั้นแทนที่จะเรียกร้องจากลูกอย่างไม่จบสิ้น
ควรตั้งสติและกลับมาเป็นฝ่ายให้อีกครั้งหนึ่ง นั่นคือให้ความสุขแก่ลูก โดยนึกถึงลูกเป็นที่ตั้ง
ไม่เอาอารมณ์และความต้องการของตนเป็นใหญ่ ความรักอันยิ่งใหญ่นั้นมีอยู่ในหัวใจของ
แม่ทุกคน สำหรับบางคนความรักนั้นอาจอยู่ลึกหรือถูกกดทับเพราะ
ความเจ็บปวดในอดีตหรือเพราะความอ่อนแอพลั้งเผลอ
แต่เมื่อใดที่ความรักนั้นถูกน้อมนำมาสู่จิตสำนึก ก็จะบันดาลใจให้ทำความดีอันยิ่งใหญ่
และนำความสุขที่แท้มาให้ทั้งแก่ลูกและแก่ตนเอง
โลกนี้และชีวิตนี้จึงงดงามได้เพราะความรักของแม่
พระไพศาล วิสาโล
เป็นศูนย์รวมในใจของลูก ทั้งความรักและ ความผูกพัน
เป็นดวงตาดวงใจของฉัน คือแม่นั้นที่เราเทิดทูน
เฝ้าอบรม เลี้ยงดูจนเติบใหญ่ ชี้นำทางให้เราเดินไป
ต้องทุกข์ทน และต้องเหนื่อยทั้งกายใจ
แต่อย่างไรใจแม่เข้มแข็งเกินพอ
* เป็นพระคุณอันยิ่งใหญ่ที่แม่มอบมา คือความรักและความอาทรจากใจ
เป็นพระคุณอันยิ่งใหญ่มามอบด้วยใจ แม้ชีพสลาย ไม่ลืมบุญคุณ
(ถึงฟ้ามลาย ไม่ลืมบุญคุณ)
** เหนื่อยเท่าไหร่ แม่นั้นไม่เคยบ่น หวังเพียงลูกอยู่อย่างสบาย
หมื่นล้านคน แม่ต้องเหนื่อยทั้งใจกาย
แต่อย่างไรใจแม่เข้มแข็งเกินพอ....*,**,*,*
#ทบทวนธรรม
#อ่านแล้วแบ่งกันอ่านหลายๆท่านนะจ๊ะ #อ่านหลายรอบ #ระดมสมองคิดหลายๆหน #ฝึกฝนปัญญา
#พัฒนาประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน #จิตรู้เท่าทันสรรพสิ่ง #ฉลาดใช้ #เฉลียวคิด #ชีวิตจักสนุก
#สุขสงบเย็น #เฉกเช่นพระนิพพาน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น