พระพุทธองค์ทรงชี้ทางแก่ผู้มาหา...มาฝึกกับพวกเราสิ...
|
หมั่นพิจารณาเสมอๆ อย่าเผลอใจ.. การปฏิบัติอีกแบบหนึ่งนั้น เห็นอะไรก็ให้พิจารณา ทำอะไรก็ให้พิจารณาทุกอย่าง อย่าทิ้งเรื่องภาวนา บางคนพอออกจากทำความเพียร แล้วคิดว่าตัวเองหยุดแล้ว พักแล้ว จึงหยุดกำหนด หยุดพิจารณาเสีย เราอย่าเอาอย่างนั้น เห็นอะไรให้พิจารณา เห็นคนดีคนชั่ว คนใหญ่คนโต คนร่ำคนรวยคนยากคนจน เห็นคนเฒ่าคนแก่ เห็นเด็กเห็นเล็ก เห็นคนน้อยคนหนุ่ม ให้พิจารณาไปทุกอย่าง นี่เรื่องภาวนาของเรา |
อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา อย่าไปยึดมั่นถือมั่นเลย นี่แหละป่าช้าของมัน ทิ้งมันใส่ลงตรงนี้
จึงเป็นความจริง เรื่องการเห็นอนิจจัง นี้คือ เรื่องที่ไม่ให้เราทุกข์
เป็นเรื่องที่ควรพิจารณา
เช่น เราได้ของดีมาก็ดีใจ ให้พิจารณาความดีเอาไว้ บางทีใช้ไปนานๆ
เกิดไม่ชอบมันก็มี อยากเอาให้คน หรืออยากให้คนมาซื้อเอาไป
ถ้าไม่มีใครมาซื้อก็อยากจะทิ้งไป
เพราะเหตุไรจึงเป็นอย่างนี้ มันเป็นอนิจจังมันจึงเป็นอย่างนี้
ถ้าไม่ได้ขาย ไม่ได้ทิ้ง ก็เกิดเป็นทุกข์ขึ้นมา เรื่องนี้มันเป็นอย่างนี้เอง พอรู้จักเรื่องเดียวเท่านั้น
จะมีอีกกี่เรื่องก็ช่าง เป็นอย่างนี้หมด เรียกว่า เห็นอันเดียวก็เห็นหมด
บางทีรูปนี้หรือเสียงนี้ไม่ชอบ ไม่น่าฟัง ไม่พอใจ ก็ให้พิจารณาจำไว้
ต่อไปเราอาจจะชอบ อาจจะพอใจในของที่ไม่ชอบ
เมื่อก่อนนี้ก็มี มันเป็นได้ เมื่อนึกรู้ชัดว่า
“อ้อ สิ่งเหล่านี้ก็เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา”
ทิ้งลงใส่นี่แหละ ก็เลยไม่เกิดความยึดมั่นในสิ่งที่ได้ดีมีเป็นต่างๆ
เห็นเป็นอย่างเดียวกัน ให้เป็นธรรมะเกิดขึ้นเท่านั้น
เรื่องที่พูดมานี้ พูดให้ฟังเฉยๆเมื่อมาหาก็พูดให้ฟัง
เรื่องเหล่านี้ไม่ใช่เรื่องพูดมากอะไร ลงมือทำเลย ..ฯลฯ..
หลวงปู่ชา สุภัทโท..
#อ่านแล้วแบ่งกันอ่านหลายๆท่าน #อ่านหลายรอบ #คิดหลายๆหน #ฝึกฝนปัญญา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น