พระพุทธองค์ทรงชี้ทางแก่ผู้มาหา...มาฝึกกับพวกเราสิ...
พระพุทธเจ้าท่านตรัสว่า ให้คุ้มครองตัวเอง ให้เป็นที่พึ่งแก่ตัวเอง ด้วยการประพฤติธรรมะที่ถูกต้อง
ให้เป็นการคุ้มครองตัวเอง ที่นี้คนส่วนใหญ่ไม่ได้ยอมรับฟังในข้อนี้ จะเกณฑ์ให้พระพุทธเจ้า
คุ้มครองอยู่เรื่อย กระทั่งเอามาแขวนไว้ที่คอ ตามที่เขาเชื่อว่าจะมีการคุ้มครอง จะคุ้มครองได้
หรือไม่ เป็นการพูดที่สวนทางกันอยู่กับพระพุทธเจ้า...
แม้ท่านจะตรัสเป็น ๒ ที่อยู่ว่า มีตนเป็นที่พึ่งก็คือมีธรรมเป็นที่พึ่ง ท่านทั้งหลายมีตนเป็นที่พึ่ง
ก็คือมีธรรมะเป็นที่พึ่ง ธรรมะที่ตนประพฤติปฏิบัติเองนั่นแหละเป็นที่พึ่ง นี่เรียกว่า มีตนเป็นที่พึ่ง
คือ มีธรรมะเป็นที่พึ่ง มันก็เห็นชัดอยู่แล้วว่า ต้องมีธรรมะเป็นที่พึ่ง...
ถ้ามีธรรมะแล้วโลกนี้ก็ไม่วิปริต และแม้ว่าโลกนี้วิปริตแล้ว ถ้ามีธรรมะจริงก็แก้ไขอาการวิปริตนั้นได้
หรือยิ่งไปกว่านั้นอีก คือ จำเป็นจะต้องอยู่ในท่ามกลางโลกที่วิปริต เราก็สามารถอยู่ได้อย่างที่ความ
วิปริตนั้น ไม่ทำอันตรายแก่เรา
ความวิปริตนั้นคือไม่มีธรรมะ หรือผิดไปจากธรรมะ ทำให้มันกลับตรงกันข้าม คือ ทำให้ธรรมะ
กลับมา นับตั้งแต่ให้ศีลธรรมกลับมา ให้สติปัญญาสูงสุดในพระพุทธศาสนาเป็นแสงสว่างส่องอยู่ใน
จิตใจ ถ้าระดมกันอย่างนี้จริงคงจะปัดเป่าความวิปริตได้
จึงสรุปคำตอบของปัญหาข้อนี้เป็นข้อแรกว่า การใช้หัวใจของศาสนากันอย่างถูกต้อง
ให้ทุกคนใช้หัวใจของศาสนาของแต่ละศาสนาตามที่ตนนับถืออยู่กันอย่างถูกต้อง
จงใช้หัวใจของพุทธศาสนากันอย่างถูกต้อง เพียงพอ ทันควัน ผู้สนใจในธรรมะมักจะสับเพร่า เลินเล่อ ไม่ค่อยสังเกตดูให้ดีใน คำ ๓ คำนี้ คือ คำว่า ถูกต้อง เพียงพอ และทันควัน เพราะท่าน ทั้งหลายไม่รู้จักพุทธศาสนาอย่างถูกต้อง ไม่รู้พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์อย่างถูกต้อง ก็คือไม่รู้ธรรมะอย่างถูกต้อง แล้วมันก็ไม่ถูกต้องเลย มันก็ไม่เพียงพอเลย แล้วจะมีทันควันมา จากไหน เดี๋ยวนี้เรายืนยันลงไปถึงว่าต้องมีความรู้ความเข้าใจ อย่างถูกต้อง ถึงเรียกว่าปฏิบัติได้ มันถึงจะมีความรู้อย่างถูกต้อง ปฏิบัติมาแล้ว รู้จักดีแล้ว นี่เรียกว่าถูกต้องที่สุด มันก็ถูกต้องใน ปริมาณที่เพียงพอทุกเรื่องทุกกรณี ถ้าถูกต้องเพียงพอ ช้าไปมัน ก็ไม่ได้ เดี๋ยวมันก็นอนหลับไม่รู้ มันต้องทันควันต่อเหตุการณ์ที่ เกิดขึ้นแล้วมากระทบทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย ทางใจ... |
ขอให้ช่วยท่องไว้เสมอเถิดว่า การรู้ธรรมะ หรือการมีธรรมะเป็นที่พึ่งได้นั่นจะต้อง
๑. ถูกต้อง ๒. เพียงพอ ๓. ทันควัน คือ ทันเวลา ผิดจากนี้แล้วไม่มีทางที่จะช่วยอะไรได้
ไม่เป็นที่พึ่งได้
พุทธทาสภิกขุ
#อ่านแล้วแบ่งๆกันอ่านหลายๆท่าน #อ่านหลายรอบ #ระดมสมองคิดหลายๆหน #ฝึกฝนปัญญา #ประยุกต์ปรับใช้ในชีวิตประจำวัน #จิตรู้เท่าทันสรรพสิ่ง #ชีวิตสุขสงบเย็น #เฉกเช่นพระนิพพาน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น