Dhamma together:เป็นที่พึ่งแก่ตัวเอง ด้วยการประพฤติธรรมะที่ถูกต้อง

พระพุทธองค์ทรงชี้ทางแก่ผู้มาหา...มาฝึกกับพวกเราสิ... 

พระพุทธเจ้าท่านตรัสว่า ให้คุ้มครองตัวเอง ให้เป็นที่พึ่งแก่ตัวเอง ด้วยการประพฤติธรรมะที่ถูกต้อง

ให้เป็นการคุ้มครองตัวเอง ที่นี้คนส่วนใหญ่ไม่ได้ยอมรับฟังในข้อนี้ จะเกณฑ์ให้พระพุทธเจ้า

คุ้มครองอยู่เรื่อย กระทั่งเอามาแขวนไว้ที่คอ ตามที่เขาเชื่อว่าจะมีการคุ้มครอง จะคุ้มครองได้

หรือไม่ เป็นการพูดที่สวนทางกันอยู่กับพระพุทธเจ้า...

 

แม้ท่านจะตรัสเป็น ๒ ที่อยู่ว่า มีตนเป็นที่พึ่งก็คือมีธรรมเป็นที่พึ่ง ท่านทั้งหลายมีตนเป็นที่พึ่ง

ก็คือมีธรรมะเป็นที่พึ่ง ธรรมะที่ตนประพฤติปฏิบัติเองนั่นแหละเป็นที่พึ่ง นี่เรียกว่า มีตนเป็นที่พึ่ง

คือ มีธรรมะเป็นที่พึ่ง มันก็เห็นชัดอยู่แล้วว่า ต้องมีธรรมะเป็นที่พึ่ง...

ถ้ามีธรรมะแล้วโลกนี้ก็ไม่วิปริต และแม้ว่าโลกนี้วิปริตแล้ว ถ้ามีธรรมะจริงก็แก้ไขอาการวิปริตนั้นได้

หรือยิ่งไปกว่านั้นอีก คือ จำเป็นจะต้องอยู่ในท่ามกลางโลกที่วิปริต เราก็สามารถอยู่ได้อย่างที่ความ

วิปริตนั้น ไม่ทำอันตรายแก่เรา

 

ความวิปริตนั้นคือไม่มีธรรมะ หรือผิดไปจากธรรมะ ทำให้มันกลับตรงกันข้าม คือ ทำให้ธรรมะ

กลับมา นับตั้งแต่ให้ศีลธรรมกลับมา ให้สติปัญญาสูงสุดในพระพุทธศาสนาเป็นแสงสว่างส่องอยู่ใน

จิตใจ ถ้าระดมกันอย่างนี้จริงคงจะปัดเป่าความวิปริตได้

จึงสรุปคำตอบของปัญหาข้อนี้เป็นข้อแรกว่า การใช้หัวใจของศาสนากันอย่างถูกต้อง

ให้ทุกคนใช้หัวใจของศาสนาของแต่ละศาสนาตามที่ตนนับถืออยู่กันอย่างถูกต้อง

 จงใช้หัวใจของพุทธศาสนากันอย่างถูกต้อง เพียงพอ ทันควัน

ผู้สนใจในธรรมะมักจะสับเพร่า เลินเล่อ ไม่ค่อยสังเกตดูให้ดีใน

คำ ๓ คำนี้ คือ คำว่า ถูกต้อง เพียงพอ และทันควัน เพราะท่าน

ทั้งหลายไม่รู้จักพุทธศาสนาอย่างถูกต้อง ไม่รู้พระพุทธ

พระธรรม พระสงฆ์อย่างถูกต้อง ก็คือไม่รู้ธรรมะอย่างถูกต้อง

แล้วมันก็ไม่ถูกต้องเลย มันก็ไม่เพียงพอเลย แล้วจะมีทันควันมา

จากไหน เดี๋ยวนี้เรายืนยันลงไปถึงว่าต้องมีความรู้ความเข้าใจ

อย่างถูกต้อง ถึงเรียกว่าปฏิบัติได้ มันถึงจะมีความรู้อย่างถูกต้อง

ปฏิบัติมาแล้ว รู้จักดีแล้ว นี่เรียกว่าถูกต้องที่สุด มันก็ถูกต้องใน

ปริมาณที่เพียงพอทุกเรื่องทุกกรณี ถ้าถูกต้องเพียงพอ ช้าไปมัน

ก็ไม่ได้ เดี๋ยวมันก็นอนหลับไม่รู้ มันต้องทันควันต่อเหตุการณ์ที่

เกิดขึ้นแล้วมากระทบทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย

ทางใจ...

ขอให้ช่วยท่องไว้เสมอเถิดว่า การรู้ธรรมะ หรือการมีธรรมะเป็นที่พึ่งได้นั่นจะต้อง

๑. ถูกต้อง ๒. เพียงพอ ๓. ทันควัน คือ ทันเวลา ผิดจากนี้แล้วไม่มีทางที่จะช่วยอะไรได้

ไม่เป็นที่พึ่งได้

พุทธทาสภิกขุ

#อ่านแล้วแบ่งๆกันอ่านหลายๆท่าน #อ่านหลายรอบ #ระดมสมองคิดหลายๆหน #ฝึกฝนปัญญา #ประยุกต์ปรับใช้ในชีวิตประจำวัน #จิตรู้เท่าทันสรรพสิ่ง #ชีวิตสุขสงบเย็น #เฉกเช่นพระนิพพาน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

Select your language