พระพุทธองค์ทรงชี้ทางแก่ผู้มาหา...มาฝึกกับพวกเราสิ...
ความจริงของโลกนี้ไม่ต่างจากใบไม้ในป่า แต่ความจริงที่นำมาสอนนั้นเปรียบได้กับใบไม้ในกำมือ
ใบไม้ในกำมือ หมายถึง ความจริงที่จำเป็นต่อการดำเนินชีวิต เพื่อให้มีความสุขอย่างแท้จริง
หรือเพื่อไกลจากความทุกข์ จนทุกข์ไม่สามารถทำอะไรจิตใจได้
พระพุทธเจ้าตรัสไว้เพื่อให้เรารู้ว่า ความจริงในชีวิตและในโลกนี้มีมากก็จริง
แต่เราไม่จำเป็นต้องรู้หมด แค่รู้ในสิ่งที่สำคัญก็พอ
ใบไม้นอกกำมือหรือใบไม้ในป่า นั้นอาจมีประโยชน์ แต่ไม่ช่วยให้พ้นจากความทุกข์ได้จริง
หลายคนแม้มีความรู้มากแต่ก็ยังทุกข์อยู่ เพราะความรู้ที่รู้นั้นแม้เป็นความจริง
แต่ไม่ใช่ความจริงที่ช่วยดับทุกข์ได้ ยังไม่ต้องพูดถึง ความรู้ที่คลาดเคลื่อนจากความจริง
|
แต่ปฏิเสธไม่ได้ว่า คนเรายังต้องทำมาหากิน และเกี่ยวข้องกับโลกรอบตัว ความรู้เฉพาะเรื่องเฉพาะส่วน หรือความรู้ที่เป็นใบไม้ในกำมือนั้น แม้ช่วยดับทุกข์ได้ก็จริง แต่อาจจะยังไม่พอสำหรับการเลี้ยงชีพ หรือหน้าที่การงาน |
 |
บางคนอาจจะต้องเรียนรู้เรื่องดิน ฟ้าอากาศ สิงสาราสัตว์ บางคนอาจจะต้องรู้เรื่อง ทอผ้า สร้างบ้าน
เพราะเป็นสิ่งที่ต้องใช้ในการทำมา หากิน ซึ่งต้องอาศัยความจริง
เราเรียกความรู้เหล่านี้ว่า ศาสตร์หรือวิชาการ ศาสตร์เหล่านี้เปรียบเหมือน ใบไม้นอกกำมือ
พระไพศาล วิสาโล
|
วันหนึ่งพระพุทธองค์ทรงหยิบใบไม้ขึ้นมากำหนึ่งและตรัสว่า สิ่งที่พระองค์ทรงรู้มีมากเปรียบเหมือนใบไม้ในป่า ส่วนสิ่งที่พระองค์นำมาสั่งสอนเพื่อประโยชน์ของมนุษย์ผู้หวัง ความหลุดพ้นจากทุกข์ มีน้อยเหมือนใบไม้ในกำมือของพระองค์ ทุกวันนี้สิ่งที่เรารู้ได้ในแต่ละวันมีมากเปรียบเหมือนใบไม้ในป่าได้ เหมือนกัน แต่สิ่งที่เราควรจะใส่ใจเพื่อประโยชน์จริงในชีวิตเราไม่ถึง หนึ่งกำมือ เวลามีจำกัด สมองมีจำกัด เราจึงต้องเลือกสิ่งที่เราจะหยิบขึ้นมารู้ให้ดี
|
ชยสาโรภิกขุ |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น