พระพุทธองค์ทรงชี้ทางแก่ผู้มาหา...มาฝึกกับพวกเราสิ...
เรากินเองกับให้เพื่อนกินนี้ อันไหนมันจะอยู่นาน ยกตัวอย่างได้ ยกตัวอย่างว่า...
ได้ของที่เอร็ดอร่อยมาอย่างหนึ่ง แล้วก็กินเสียเองหรือว่าให้ผู้อื่นกิน
ถ้าว่าเรากินเอง รุ่งขึ้นก็ถ่ายอุจจาระปัสสาวะไปหมด
แต่ถ้าให้เพื่อนกิน มันไปอยู่ในจิตใจของเพื่อนตลอดกาลนาน
และมันอยู่ในจิตใจของเราเองตลอดกาลนาน
นึกถึงทีไรก็อิ่มอกอิ่มใจปีติปราโมทย์
อาจจะรู้สึกเช่นนี้ทุกครั้งตลอดชีวิตเลย
นี่ลองคิดดูว่ากินเองกับให้เพื่อนกิน
อันไหนมันอยู่นาน
อันไหนมันอิ่มนาน
อันไหนมันมีรสเลิศกว่ากัน
ดังนั้น... ควรจะมองให้เห็นชัดตามที่เป็นจริงว่า
ที่ช่วยผู้อื่นหรือให้ประโยชน์แก่ผู้อื่นนั้น มันกลายเป็นช่วยตัวเอง
หรือให้ประโยชน์แก่ตัวเองยิ่งขึ้นไปกว่าที่เราจะกินเองแต่ฝ่ายเดียว
อันไหนให้ความสุขนาน
|
ก็เห็นเห็นอยู่แล้วว่า กินเองมันก็ชั่วประเดี๋ยวหนึ่ง แล้วมันก็ไปถ่ายเป็นอุจจาระปัสสาวะไปหมด ให้เพื่อนกินจะมีความพออกพอใจ สมัครสมานรักใคร่ เมตตาสามัคคีจนตลอดชีวิต อันไหนมันจะสุขนาน ความพอใจก็เหมือนกัน พอใจในความเอร็ดอร่อยพักเดียวก็เสร็จไป แต่ให้ผู้อื่นไปมันสร้างความพอใจทุกคราวที่ระลึกนึกถึง |
|
จึงควรที่จะมองดูให้เห็นว่า
อันไหนเป็นการเก็บไว้ที่แท้จริง
การกินเองเป็นการเก็บไว้ที่แท้จริง หรือว่า การให้ผู้อื่นกินเป็นการเก็บไว้ที่แท้จริง
มีความสุขมีความพอใจในชีวิตแล้วก็เรียกว่า เป็นผู้มีความดี มีความงาม มีความประเสริฐ.
(()พุ ท ธ ท า ส ภิ ก ขุ()) • จดหมายเหตุพุทธทาส •
#inndhamma #อยู่ในธรรม #ทบทวนธรรม
#อ่านแล้วแบ่งกันอ่านหลายๆท่าน #อ่านหลายรอบ #คิดหลายๆหน #ฝึกฝนปัญญา
#พัฒนาประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน #จิตรู้เท่าทันสรรพสิ่ง #ฉลาดใช้ #เฉลียวคิด #ชีวิตจักสนุก
#สุขสงบเย็น #เฉกเช่นพระนิพพาน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น