พระพุทธองค์ทรงชี้ทางแก่ผู้มาหา...มาฝึกกับพวกเราสิ...
ไอ้ทุกสิ่งที่มันมาเป็นเรา เกี่ยวข้องกับเรา เรา "สมมุติ" ว่าเป็นเรา เป็นของเรา เราว่าเอาเองๆ ด้วยความโง่ของเรา ว่าสิ่งนี้ตัวเรา ว่าสิ่งนี้ของเรา นี่เราว่าเอาเองด้วยความโง่ ของเรา ที่แท้มันเป็นของธรรมชาติ ผู้ที่รู้จึงมองเห็น รู้สึกว่า มันเหมือนกับของยืม ต้องคืนเจ้าของ ตามสมมุตินี้ของที่ยืมมา มันต้องคืนเจ้าของในสภาวะที่ถูกต้อง จะทำให้ผิดพลาดไป จากนั้นมันไม่ได้ อะไร ๆ ที่มันเข้ามาเกี่ยวข้องกับชีวิตก็ดี หรือตัวชีวิตเองก็ดี มันล้วนแต่เป็นของยืม คือ ยืมมาจากธรรมชาติซึ่งมีกฎของธรรมชาติควบคุมอยู่ |
เราต้องประพฤติให้ถูกต้องตามกฎของธรรมชาติซึ่งเป็นเจ้าของที่แท้จริง เจ้าของที่แท้จริง
เขาสร้างไว้อย่างไร เราต้องทำอย่างนั้น แล้วเราก็ไม่ทะเลาะกับเจ้าของคือกฎของธรรมชาติ
มันก็ไม่มีเรื่อง เพราะไม่ทะเลาะกัน ถ้าทะเลาะกันเราสู้ไม่ได้ เราเป็นฝ่ายแพ้ทุกที เราต้องเป็นทุกข์
ทุกที ชีวิตนี้มันมีอย่างนี้เอง มันมีชีวิต มีจิต มีความรู้สึก มีกายเป็นที่ตั้งแห่งความรู้สึก แล้วมันก็มี
เครื่องติดต่อ เกี่ยวข้องกับภายนอกคือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ อย่าเห็นอะไรให้มากไปกว่าว่า
มันเป็นเครื่องติดต่อกับสิ่งภายนอก เราจึงไม่หลงบูชาความเอร็ดอร่อยทางตา ทางหู ทางจมูก
ทางลิ้น ทางกาย และทางใจ เพราะว่า ธรรมชาติให้ยืมมาสำหรับเป็นเครื่องใช้ติดต่อกับสิ่งภายนอก
ให้มาร่วมมือกับสิ่งภายใน ช่วยกันให้ชีวิตตั้งอยู่ได้ก็พอแล้ว ถ้าเราทำเกินนั้น เรียกได้ว่าเราเป็นคน
โกหก หลอกลวง คดโกง ขบถต่อเจ้าของเดิม มันก็ต้องถูกลงโทษคือเป็นทุกข์นั้น เราอย่าทำให้
ผิดจากกฎเกณฑ์กติกาของเจ้าของเดิมคือกฎของธรรมชาติ คือให้ยืมสิ่งที่เรียกว่าชีวิตนี้มาอย่างไร
ให้ยืมสิ่งที่เป็นอุปกรณ์ของชีวิตนี้มาอย่างไร ให้ยืมมาสำหรับใช้กันอย่างไร จึงจะไม่เกิดเรื่อง
ต้องทำให้ถูกตามนั้น แล้วมันก็ไม่เกิดเรื่อง แล้วก็ไม่เกิดความทุกข์ เรียกว่าไม่เกิดกิเลส
พุทธทาสภิกขุ
#indhamma #อยู่ในธรรม #ทบทวนธรรม
#อ่านแล้วแบ่งกันอ่านหลายๆท่าน #อ่านหลายรอบ #คิดหลายๆหน #ฝึกฝนปัญญา
#พัฒนาประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน #จิตรู้เท่าทันสรรพสิ่ง #ฉลาดใช้ #ชีวิตดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น