พระพุทธองค์ทรงชี้ทางแก่ผู้มาหา...มาฝึกกับพวกเราสิ...
|
|
การช่วยผู้อื่นนั่นคือการฝากไว้กับผู้อื่น
เป็นการเก็บอย่างยิ่ง ดีกว่าเก็บไว้กับตัว... เรากินเองกับให้เพื่อนกินนี้ อันไหนมันจะอยู่นาน ยกตัวอย่างได้ ยกตัวอย่างว่าได้ของที่เอร็ดอร่อยมาอย่าง หนึ่ง แล้วก็กินเสียเองหรือว่าให้ผู้อื่นกิน ถ้าว่าเรากินเอง รุ่งขึ้นก็ถ่ายอุจจาระปัสสาวะไปหมด แต่ถ้าให้เพื่อนกิน มันไปอยู่ในจิตใจของเพื่อนตลอดกาล นาน และมันอยู่ในจิตใจของเราเองตลอดกาลนาน นึกถึง ทีไรก็อิ่มอกอิ่มใจปีติปราโมทย์ อาจจะรู้สึกเช่นนี้ทุกครั้ง ตลอดชีวิตเลย
|
นี่ลองคิดดูว่ากินเองกับให้เพื่อนกิน อันไหนมันอยู่นาน อันไหนมันอิ่มนาน อันไหนมันมีรสเลิศ
กว่ากัน ดังนั้น ควรจะมองให้เห็นชัดตามที่เป็นจริงว่า ที่ช่วยผู้อื่นหรือให้ประโยชน์แก่ผู้อื่นนั้น
มันกลายเป็นช่วยตัวเอง หรือให้ประโยชน์แก่ตัวเองยิ่งขึ้นไป กว่าที่เราจะกินเองแต่ฝ่ายเดียว
อันไหนให้ความสุขนาน ก็เห็นเห็นอยู่แล้วว่ากินเองมันก็ชั่วประเดี๋ยวหนึ่ง แล้วมันก็ไปถ่ายเป็น
อุจจาระปัสสาวะไปหมด ให้เพื่อนกินจะมีความพออกพอใจ สมัครสมานรักใคร่เมตตาสามัคคีจน
ตลอดชีวิต อันไหนมันจะสุขนาน ความพอใจก็เหมือนกัน พอใจในความเอร็ดอร่อยพักเดียวก็เสร็จ
ไป แต่ให้ผู้อื่นไปมันสร้างความพอใจทุกคราวที่ระลึกนึกถึง จึงควรที่จะมองดูให้เห็นว่าอันไหน
เป็นการเก็บไว้ที่แท้จริง การกินเองเป็นการเก็บไว้ที่แท้จริงหรือว่า การให้ผู้อื่นกินเป็นการเก็บไว้
ที่แท้จริง มีความสุขมีความพอใจในชีวิตแล้วก็เรียกว่า เป็นผู้มีความดี มีความงาม มีความประเสริฐ
พุทธทาสภิกขุ
#inndhamma #อยู่ในธรรม #ทบทวนธรรม
#ทำความเข้าใจ #ปรับใช้ในชีวิตประจำวัน #ลงมือทำทันที
#อ่านแล้วแบ่งกันอ่านหลายๆท่าน #อ่านหลายรอบ #คิดหลายๆหน #ฝึกฝนปัญญา
#พัฒนาประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน #จิตรู้เท่าทันสรรพสิ่ง #ฉลาดใช้ #เฉลียวคิด #ชีวิตจักสนุก
#สุขสงบเย็น #เฉกเช่นพระนิพพาน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น