พระพุทธองค์ทรงชี้ทางแก่ผู้มาหา...มาฝึกกับพวกเราสิ...
อย่าไปติคนอื่น อย่าไปว่าคนอื่น มันสบายอย่างใดก็เอา อย่างนั้น อย่าไปเสี้ยม อย่าไปถาก อย่าไป
ฟันเข้ามากเกินไป จะไม่เป็นคันกะบวย เลยไม่เป็นอะไร ก็ทิ้งไปเสียเฉยๆ อย่างนี้ก็มี อย่าง
การทำความเพียรเดินจงกรม ๑๕ วัน ก็เดินอยู่อย่างนั้น ไม่กินข้าวละแข็งแรงอยู่ ครั้นเลิกทำแล้ว
ทิ้งนอนเรื่อยเปื่อยไม่ ได้เรื่อง นี่แหละมันไม่ได้คิดไตร่ตรองให้ดี ไปๆ มาๆ เป็นอะไร ก็ไม่ถูกใจ
เป็นพระก็ไม่ถูกใจ เป็นเณรก็ไม่ถูกใจ เป็นผ้าขาวก็ ไม่ถูกใจ เลยไม่เป็นอะไร ไม่ได้อะไรเลยหมด
นี่แหละมันไม่รู้จักการปฏิบัติของตน ไม่พิจารณาเหตุผลมัน จะปฏิบัติเพื่อเอาอะไรให้คิดดู
|
| ที่ท่านให้ปฏิบัตินะปฏิบัติเพื่อทิ้ง มันคิดรักคนนั้น มันคิดชังคนนี้ อย่างนี้มีอยู่แต่อย่าไปสนใจมัน แล้วปฏิบัติเพื่ออะไร? เพื่อละสิ่งเหล่านี้ มันสงบก็ทิ้งความสงบ มันรู้แล้ว ก็ทิ้งมันซะความรู้เหล่านั้น รู้แล้วก็แล้วไป ครั้นถือว่า ตัวว่าตนว่ารู้แล้ว ก็ถือว่าตัวเก่งกว่าคนอื่นเท่านั้นซิ ไปๆ มาๆ เลยอยู่ไม่ได้ อยู่ที่ไหนเดือดร้อนที่นั่น เรื่องปฏิบัติไม่ถูก หนทางมัน นี่เราไม่ได้ปฏิบัติ หลวงปู่ชา สุภัทโท "ความกลัว - ต่อสู้" |
https://dhammatogether.blogspot.com/2020/03/dhamma-together_30.html
#อ่านแล้วแบ่งๆกันอ่านหลายๆท่าน #อ่านหลายรอบ #ระดมสมองคิดหลายๆหน #ฝึกฝนปัญญา
#ประยุกต์ปรับใช้ในชีวิตประจำวัน #จิตรู้เท่าทันสรรพสิ่ง #ชีวิตสุขสงบเย็น #เฉกเช่นพระนิพพาน
'Don't gouge or carve too much or you won't have a decent handle.'' You'll
be left with nothing and in the end just give up. . Some people are like this.
When it comes to walking meditation they really go at it for fifteen days or
so. They don't even bother eating, just walk. Then when they finish that
they just lie around and sleep. They don't bother considering carefully
before they start to practice. In the end nothing suits them. Being a monk
doesn't suit them, being a pa-kow doesn't suit them... so they end up with
nothing. . People like this don't know practice, they don't look into the
reasons for practicing. Think about what you're practicing for. They teach
this practice for throwing off. The mind wants to love this person and hate
that person... these things may arise but don't take them for real. So what
are we practicing for? Simply so that we can give up these very things.
Even if you attain peace, throw out the peace. If knowledge arises, throw
out the knowledge. If you know then you know, but if you take that
knowing to be your own then you think you know something. Then you
think you are better than others. After a while you can't live anywhere,
wherever you live problems arise. If you practice wrongly it's just as if you
didn't practice at all.
. - Ajahn Chah - .
''In the Dead of Night...''
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น