พระพุทธองค์ทรงชี้ทางแก่ผู้มาหา...มาฝึกกับพวกเราสิ...
ทำอย่างไรจะฝึก “ผู้รู้ “ ในจิตให้รู้เท่าทันอารมณ์ และให้มีกำลังที่จะยับยั้งไม่ให้ตอบสนองอารมณ์นั้น
แท้จริงแล้วเราไม่ต้องฝึก ”ผู้รู้ “ให้รู้เท่าทันอารมณ์ผู้รู้ มันเท่าทันอยู่แล้ว ปัญหาอยู่ที่ว่าเราไปทำอย่างอื่นเสีย เราไป คิดเรื่องอื่นเราไปปรุงเรื่องอื่นเสีย เราไม่ได้ใส่ใจกับผู้รู้ เมื่อเรา ไม่ได้ใส่ใจ ไม่ได้ถนอมผู้รู้ มันก็เท่ากับเราปล่อยให้อารมณ์อื่น มาครอบงำปล่อยความคิดความรู้สึกต่างๆมาทำให้มัน แปดเปื้อนผู้รู้ มันดีอยู่แล้ว ผู้รู้ มันเบิกบานอยู่แล้ว ผู้รู้ มันตื่น อยู่แล้วเราเพียงต้องเอาใจใส่ ดูแลรักษาผู้รู้ และไม่สนับสนุน อารมณ์อื่นๆ เช่น อารมณ์ของความเพลิดเพลินยินดีในกาม หรืออารมณ์ ที่ประกอบด้วยโทสะ ความง่วงเหงาหาวนอน ความฟุ้งซ่านหรือความลังเลสงสัย |
ถ้าหากว่าเราไม่ให้อาหารมัน ไม่เลี้ยงมันไว้ มันก็จะเริ่มไม่มีกำลัง แล้วในที่สุด มันก็อยู่ไม่ได้ อย่างนี้ก็
เป็นการสนับสนุน ผู้รู้ ขึ้นมา ด้วยการไม่เอาอะไรมาขวางมัน
พระอาจารย์ปสันโน ภิกขุ จากหนังสือ ธรรมะปลุกใจ
#อ่านแล้วแบ่งๆกันอ่านหลายๆท่าน #อ่านหลายรอบ #ระดมสมองคิดหลายๆหน #ฝึกฝนปัญญา #ประยุกต์ปรับใช้ในชีวิตประจำวัน #จิตรู้เท่าทันสรรพสิ่ง #ชีวิตสุขสงบเย็น #เฉกเช่นพระนิพพาน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น