พระพุทธองค์ทรงชี้ทางแก่ผู้มาหา...มาฝึกกับพวกเราสิ...
|
ภาวะปกติธรรมดาของมนุษย์เราในสมัยที่นิยมวัตถุยิ่งกว่า สิ่งใด ๆ นั้น อยู่ในลักษณะนั้น ผิดจากในสมัยพระพุทธเจ้า ซึ่งไม่สนใจหรือไม่นิยมความสุขทางวัตถุเหมือนอย่าง เดี๋ยวนี้ เกี่ยวข้องกับวัตถุพอประมาณ คือ พออำนวยความ สะดวกสบายแก่การเป็นอยู่ แต่การแสวงหาความสงบสุขใน ทางใจ คือ การที่ไม่ต้องตกเป็นบ่าวเป็นทาสของกิเลสนั้น เป็นความสุข ข้อนี้ มันตรงข้ามจากพวกเราสมัยนี้ ซึ่งถือ เอาการตกเป็นบ่าว เป็นทาสของกิเลสว่าเป็นความสุข |
|
ส่วนในทางจิตใจนั้น ถือเอาเป็นนายอยู่เหนือกิเลส ไม่เป็นบ่าวเป็นทาสของกิเลสเพียงไร ก็ยิ่งถือว่า
เป็นความสงบสุขเพียงนั้น ความสงบสุขที่ได้มาจากการไม่เป็นบ่าวเป็นทาสของกิเลสนั่นแหละ
คือ ความสุขอันแท้จริง ส่วนความสุขที่ต้องตกเป็นบ่าวเป็นทาสของกิเลสนั้น คือ ความสุข
อย่างทาส อย่างขี้ข้า คือ ต้องทำไปตามอำนาจของกิเลส หยุดไม่ได้ จึงเป็นความสุขชนิดร้อน
หรือ ไหม้
พุทธทาสภิกขุ #จดหมายเหตุพุทธทาส
ที่มา : แสดงธรรม วัตถุอาทีนวกถา วัตถุนิยม ที่พุทธสมาคมจังหวัดสระบุรี
23 มิถุนายน พ.ศ. 2500
#อ่านแล้วแบ่งๆกันอ่านหลายๆท่าน #อ่านหลายรอบ #ระดมสมองคิดหลายๆหน #ฝึกฝนปัญญา #ประยุกต์ปรับใช้ในชีวิตประจำวัน #จิตรู้เท่าทันสรรพสิ่ง #ชีวิตสุขสงบเย็น #เฉกเช่นพระนิพพาน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น